راهنمای جامع غواصی در آب های آزاد

این کتاب، جهت رشد و توسعه این ورزش مفرح در میان علاقه مندان به این رشته تخصصی تالیف شده است.

تا هنگامی که روی آب ایستاده اید و به اعماق آن می نگرید، مسلما چیزی نمی بینید؛ شاید ترسی در دلتان ایجاد شود که ناشی از عمق آب باشد.

احساس می کنید همان طوری که روی سطح آب دریا را آرام و صاف می بینید، زیر آب هم همان طور است؛ اما هنگامی که وارد آب می شوید گویی وارد دنیای دیگر شده اید. دنیایی که اگر داخل آن شدید، آن قدر زیبا و دوست داشتنی است که تمام ترستان از بین رفته و چنان با آن یکرنگ می شوید که دقایق را گم می کنید.

برای دیدن این دنیای شگفت انگیز باید خودتان را مجهز نمایید تا بتوانید به قلمرو آن پا بگذارید.

بخشی از متن کتاب راهنمای جامع غواصی در آب های آزاد:

غواصی با تجهیزات اسکوبا، کاریست که ماجراجویی ها و لذت های فراوانی را به همراه دارد. در این کتاب شما با وسایل، تجهیزات و فنونی که در طول غواصی از آن ها استفاده می کنید آشنا خواهید شد؛ اما متوجه باشید که کسب اطلاعات کامل و آموزش صحیح در این زمینه برای شما ضرورت کامل داشته و به کارگیری تجهیزات و فنونی که در این نوشتار می آید، فقط جهت افراد آموزش دیده و یا تحت آموزش زیر نظر مستقیم انجمن مربیان حرفه ای غواصی، مجاز می باشد.

از نکات مهمی که شما باید قبل از ورود به این حرفه بدانید، آن است که شخص غواص می بایست از لحاظ جسمی دارای توانایی های لازم بوده باشد تا بتواند در زیر آب و به هنگام غواصی خود را راحت احساس کند و...

درباره نویسنده کتاب راهنمای جامع غواصی در آب های آزاد:

استاد محمد رسول باقریان مربی ارشد غواصی و حامی محیط زیست در ایران است. او در زمینه ترجمه، تألیف و انتقال تجارب خود به مخاطبان جامعه غواصی تلاش های بسیاری نموده است. کتاب غواصی در آب های آزاد نیز راهنمایی جامع و ضروری، برای هنرجویان و دوستداران غواصی به شمار می رود.

ریشه اصلی آشنایی انسان با غواصی در نیاز بشر به عملیات های نظامی، انجام خدمات زیرآبی، تجارت زیرآبی و گسترش دروازه های دانش از طریق جستجو و کشف اسرار نهفته زیر آب بوده است. هیچ کس به درستی نمی داند چه وقت بشر پی برد که می تواند با حبس نفس در سینه برای مدتی اندک، زیر آب باقی بماند ولی زمانی که غواصی به عنوان یک حرفه مورد استفاده قرار گرفت به بیش از پنج هزار سال پیش باز می گردد.

کوشش غواصان اولیه با صید موادی چون غذا، اسفنج و مروارید که بیشتر ارزش تجاری داشت به آب های کم عمق – کمتر از 10 متر – محدود می شد.

نوشته های تاریخی نشان می دهد که اسکندر مقدونی در لنگرگاه شهر تایر یا لبنان کنونی که در سال 322 قبل از میلاد در محاصره او بود، نه تنها غواصانی را برای از بین بردن موانع دشمن در این لنگرگاه به زیر آب فرستاد، بلکه خودش نیز برای نظارت بر پیشرفت کار آن ها به زیر آب رفت.