ورق پاره های زندان

کتاب ورق ‌پاره های زندان اثر بزرگ علوی که توسط نشر نگاه  به چاپ رسیده متشکل از 4 داستان کوتاه است که بین سال های 1316 تا 1320 در زندان قصر زمانی که بزرگ علوی دوره محکومیتش را می گذراند نوشته است.
داستان های ورق پاره های زندان، برگرفته از واقعیت زندگی افراد است و بزرگ علوی، به عنوان یک نویسنده سیاسی و اجتماعی، تلاش کرد تا شرایط سیاسی آن زمان را در کنار وضعیت زندانیان، به خوبی توصیف کند. هر کدام از قصه ها با خط داستانی گیرای خود، خواننده را مجذوب می کنند و داستان اول با عنوان پادنگ؛ قصه مردی است که قاتل بودن او مشخص نیست اما به جرم قتل به زندان افتاده است. 
ستاره دنباله دار: داستان فردی انقلابی است که در روز عروسی اش دستگیر و روانه زندان می شود. انتظار: داستان یک زندانی است که دچار جنونی متفاوت از دیگران گشته است.
عفو عمومی: به این مساله می پردازد که همه زندانیان اعم از عادی و سیاسی، تمام فکرشان متوجه عفو است.

کتاب ورق پاره های زندان به چه کسانی پیشنهاد می شود؟

این کتاب که در دسته بندی کتاب های داستان و رمان ایرانی عرضه شده مناسب افرادی است که علاقه مند به مطالعه داستان و رمان ایرانی، خاطرات نویسنده ها و داستان های تاریخی هستند، می باشد.

چرا باید کتاب ورق پاره های زندان را مطالعه کنیم؟

کتاب ورق ‌پاره های زندان اثر سید مجتبی بزرگ علوی Seyyed Mojtaba Bozor Alavi خواننده‌ را با یکی از حساس ‌ترین و سیاسی‌ ترین برهه‌ های تاریخی ایران آشنا می ‌کند. یکی دیگر از نکات قابل ‌توجه داستان ‌های این مجموعه، نقش پررنگ زنان در قسمت ‌های مختلف و تاثیر آن‌ ها در روند داستان است. بزرگ علوی در این داستان‌ ها نشان می ‌دهد که زنان هم به‌ عنوان مبارزان سیاسی در جامعه حضور فعالی داشته‌ اند و به‌ قدری قدرتمند و متفاوت ظاهر شده ‌اند که خواننده را غافلگیر می‌ کنند.

بخشی از متن کتاب ورق پاره های زندان:

مدت ها بود که ایرج خیال داشت عروسی کند، ولی همیشه در اثر تنگ دستی و بی پولی تیرش به سنگ می خورد. از یک سال به این طرف امیدش این بود که یکی از شرکت های راه آهن کار بزرگی به او رجوع خواهد کرد و با منافعی که از این راه عایدش می شود می تواند عروسی کند. یک ماه قبل از عروسی موفق شد نقشه پل بزرگی را که برای عبور راه آهن لازم بود به تصویب مقامات رسمی برساند، با وجودی که در مسابقه این نقشه عده زیادی شرکت کردند و نقشه او مورد قبول افتاد، باز موفق نشد که ساختمان آن را به تصویب برساند، زیرا یکی از رقیبان او، که خود وکیل مجلس شورای ملی بود، توانست سبیل رئیس اداره را چرب کند و کار را از چنگ ایرج به در آورد و همین یکی از سخت ترین ضربت هایی بود که به او وارد آمد مقصود او از تحصیل این کار متمول شدن نبود، به طور یقین او طبع عالی تری داشت. او می خواست با اجرای این نقشه به دشمنانش حالی کند که چه می تواند و معلومات او تا چه اندازه است. زیرا نمی خواست که غم و اندوهش عالم گیر شود، مخصوصا بیزار بود از این که دیگران به حال او دلسوزی کنند و به همین جهت، این مجلس عروسی را پیش انداخت که دشمنانش به او نخندند و از بدبختی او لذت جدیدی برای خودشان به دست نیاورند.
روشن و پدرش به خوبی پی بردند که تا چه اندازه این شکست بر او گران آمده است. با وجود این به روی او نیاوردند، تشویقش کردند که این مجلس را پیش بیندازند. پدر هم میل داشت که این عروسی زودتر عملی شود، از وقتی که زنش مرده بود، فقط یک وظیفه برای خود تشخیص داده بود و آن سعادت تنها دخترش بوده است.