وقتی نیچه گریست

کتاب وقتی نیچه گریست نوشته اروین د یالوم، روان‌پزشک و استاد دانشگاه استنفورد که توسط انتشارات قطره به چاپ رسیده در سال ۱۹۹۲ به زبان انگلیسی منتشر شد. این کتاب روایتی از روانکاوی افراد مهم و سرشناس قرن ۱۹ مانند نیچه است. این کتاب پرفروش تلفیقی از خیال و واقعیت است. داستان از دیدار خیالی نیچه، فیلسوف آلمانی و دکتر برویر که یک روان درمانگر است شروع می‌ شود‌.
این کتاب داستان خیالی از روابط بین فریدریش نیچه فیلسوف و یوزف بروئر یکی از بنیان ‌گذاران علم روانشناسی است. نیچه و بروئر در دوره یکدیگر زندگی و کار می ‌کردند، اگر چه هیچ شواهدی از ملاقات آن‌ ها وجود ندارد، ولی اروین یالوم از این دو شخصیت برجسته کتابی منحصر به فرد نوشته است.
در کتاب، نیچه و بروئر نه تنها یکدیگر را ملاقات می‌ کنند، بلکه جلسات شدید ذهنی نیز بین آن ‌ها شکل می‌ گیرد. این جلسات را بروئر ترتیب می ‌دهد تا از این طریق با استفاده روش گفتگو درمانی که به تازگی کشف کرده است به درمان سردردهای شدید میگرنی نیچه بپردازد.
در ابتدا بروئر نیچه جوان را نمی‌ شناخت، ولی او توسط زنی به نام لوسالومه که عشق فاجعه آمیزی با نیچه داشت، با فیلسوف آلمانی آشنا می ‌شود. سالومه برای ترس از خودکشی نیچه به بروئر التماس می‌ کند تا او را درمان کند. بروئر موافقت می‌ کند، زیرا او به خوبی درباره ترس عشق و تنش ‌های بعد از آن آگاهی دارد...
 

کتاب وقتی نیچه گریست به چه کسانی پیشنهاد می شود؟

این کتاب که در فروشگاه اینترنتی کتاب طلا با تخفیف عرضه شده داستانی بسیار روان و مجذوب کننده است و خواننده را در هزارتوی اندیشه نیچه می ‌برد و درصدد آن است که شناختی هر چند مختصر از زندگی او به دست آورد. خرید کتاب و مطالعه آن به تمامی کسانی که علاقه مند به روانشناسی در کنار مطالب فلسفی هستند، پیشنهاد می شود.

چرا باید کتاب وقتی نیچه گریست را مطالعه کنیم؟

کتاب وقتی نیچه گریست نوشته اروین د یالوم Irvin D. Yalom داستانی بسیار روان و مجذوب کننده است. نویسنده کتاب اروین یالوم که خود نیز روانشناس است، در نگارش کتاب از بسیاری اطلاعات واقعی، از جمله نامه ‌ها و خاطرات نیچه در داستان پردازی استفاده کرده است. هیچ‌ کس نمی ‌تواند بگوید که آیا این کتاب پرفروش تصویر واقعی این مرد بزرگ است، اما واقعاً هم مهم نیست. اهمیت این کتاب نه از طریق توصیف شخصیت ‌های آن، بلکه کنکاش نویسنده برای شناخت بیشتر نیچه است. کتاب از موضوعاتی که نیچه در زندگی واقعی‌ اش با آن‌ ها درگیر بود: ترس از پیری، مرگ، یکنواختی زندگی و تنهایی سخن گفته است.

بخشی از متن کتاب وقتی نیچه گریست:

برویر روی از پنجره برگرداند و با حرکت سر به این سو و آن سو، سعی کرد لو سالومه را از ذهن بیرون راند. سپس ریسمان آویخته بالای میزش را کشید تا خانم بکر متوجه شود برای دیدن بیمار بعدی آماده است. بیمار آقای پرلروت، یهودی متعصب ریش بلند خمیده ای بود که با تأنی از در وارد شد. برویر به زودی دریافت آقای، پرلروت به دلیل خاطره بد جراحی لوزه از پنجاه سال پیش تاکنون حاضر نشده است به پزشک مراجعه کند.
این بار هم در ملاقات تأخیر دارد، ولی وضعیت جسمانی وخیمش، انتخابی برای او نگذاشته است. برویر بی درنگ از قالب پزشک پشت میزنشین خارج شد و در صندلی کنار بیمار جای گرفت تا با بیمار جدیدش خودمانی تر صحبت کند، درست همان برخوردی که با لو سالومه داشت. در مورد آب و هوا موج جدید مهاجران یهودی از گالیسیا، یهودی ستیزی مفرط انجمن اصلاحات اتریش و نیز درباره تبار مشترکشان به گفتگو پرداختند. آقای پرلروت هم مانند دیگر یهودیان، لئوپولت - پدر برویر - را می شناخت و به او احترام می گذاشت در عرض چند دقیقه اعتمادی که به پدر داشت پسر را نیز شامل شد.
تا این که برویر گفت: خب آقای پرلروت، حالا بفرمایید چه خدمتی از من ساخته است؟
دکتر، نمی توانم ادرار کنم. در تمام طول روز و حتی شب، احساس می کنم باید به دستشویی بروم ولی وقتی خودم را به آن جا می رسانم چیزی نمی آید. مدت ها می ایستم تا چند قطره ادرار کنم بیست دقیقه بعد، دوباره همان بساط است. مجبور می شوم بروم ولی...