از خوب به عالی

کتاب از خوب به عالی اثر جیم کالینز که توسط نشر آوین به چاپ رسیده با بهره گیری از تحقیقات دقیق و روشمند، سبک های مدیریتی کنونی را به چالش می کشد. از ایده مدیریت مافوق بشری تا فن آوری اطلاعات و تمایل به تملک و تلفیق شرکت ها. مطالب این کتاب الزاما افراد متوسط را به افرادی با کفایت تبدیل نخواهد کرد اما موجب می شود تا شایستگی به تعالی بدل شود.
این کتاب، که براساس تحقیقات دقیق و با قلمی عالی نوشته شده است، بیشتر اصول مدیریتی فعلی را زیر سؤال می ‌برد و سبک مدیریتی مقتدرانه، بهره‌گیری از فناوری ‌های روز و فعالیت‌ هایی چون ادغام و تصاحب شرکت‌ ها را به چالش می ‌کشد و خواننده را با دنیایی جدید و بدیع از اصول مدیریت آشنا می ‌کند و به ‌سوی عالی بودن سوق می ‌دهد.

کتاب از خوب به عالی به چه کسانی پیشنهاد می شود؟

این کتاب که در فروشگاه اینترنتی کتاب طلا با تخفیف عرضه شده تاکنون به بیش از بیست زبان مختلف برگردانده شده و دو دهه پس از انتشارش هنوز هم نکات ارزشمندی در خود دارد که می‌توانند برای کسب و کارهای مختلف راه گشا باشند. خرید کتاب و مطالعه آن به مسئولان و راه ‌اندازان و مدیران شرکت‌ ها و همچنین دانشجویان رشته مدیریت، پیشنهاد می‌ شود.

چرا باید کتاب از خوب به عالی را مطالعه کنیم؟

کتاب از خوب به عالی اثر جیم کالینز James Collins دارای دیدگاهی دگراندیشانه است که سعی کرده با سبکی ساده و قابل فهم برای عموم و بدون استفاده از الفاظ سنگین، این مقوله را از زاویه ای دیگر مورد بررسی قرار دهد، سبکی که تا کنون کم تر کسی مورد استفاده قرار داده است. 

بخشی از متن کتاب از خوب به عالی:

خوب ماندن سد راه تعالی است.
و این یکی از مهم ترین دلایلی است که موجب می شود سازمان ها یا افراد، به ندرت از خوب به عالی برسند. ما معمولاً مدارس خیلی خوب نداریم، زیرا به داشتن مدارس خوب اکتفا می کنیم. دولت خیلی خوب نداریم، چون فکر می کنیم داشتن دولت خوب کافیست. تعداد اندکی از مردم به زندگی های سطح عالی دست می یابند و علت آن تا حدود زیادی این است که داشتن یک زندگی صرفاً خوب، آسان تر است. بخش عظیمی از مؤسسات هرگز به درجه عالی نمی رسند، زیرا بسیاری از آن ها به خوب بودن قانع اند و این مشکل اساسی آن ها است.
در سال ۱۹۹۶ وقتی با عده ای از اندیشمندان پیشرو، در نشستی راجع به عملکرد سازمانی، گرد هم آمده و مشغول صرف شام بودیم، این موضوع را به خوبی درک کردم. بیل میهان، مدیر عامل دفتر مک کنزی و شرکا در سانفرانسیسکو به سمت من خم شد و با لحنی دوستانه گفت: می دانی جیم، ما به کتاب ماندگاری علاقه مندیم. تو و همکارت، کار خیلی ارزشمندی در این تحقیق و نوشته انجام داده اید، اما متأسفانه باید بگویم بی فایده است.
با کنجکاوی از او خواستم بیشتر توضیح دهد.
شرکت هایی که شما در مورد آن ها نوشته اید، اکثرا همیشه عالی بوده اند. آن ها هرگز مجبور نبوده اند خود را از مرحله خوب به عالی برسانند. زیرا مدیران آن ها، والدینی هم چون دیوید پاکارد و جورج مرک داشتند، که ویژگی های عالی بودن را از همان اوایل زندگی در آن ها شکل دادند. اما در مورد بسیاری از مؤسسات که در نیمه راه زندگی از خواب بیدار شده و در می یابند که خوب اند اما عالی نیستند، چطور؟
اکنون می فهمم که میهان با گفتن واژه بی فایده، سعی داشت به طور مبالغه آمیزی بر تأثیر حرفش بیفزاید، اما نگرش اساسی او مبنی بر این که بسیاری از شرکت های واقعاً عالی همیشه عالی بوده اند، و اغلب شرکت های خوب فقط در مرحله خوب باقی می مانند و به حد عالی نمی رسند، درست بود. در واقع معلوم شد که گفته میهان، خوش صحبتی بیهوده ای نبود، زیرا بذر مبحثی را کاشت که اساس کلی این کتاب را تشکیل می دهد. یعنی آیا یک مؤسسه خوب می تواند به مؤسسه ای عالی تبدیل شود و این امر چگونه صورت می گیرد؟ یا این که بیماری فقط در حد خوب ماندن علاج ناپذیر است؟