ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب

کتاب آلیس در سرزمین عجایب اثر لوییس کارول که توسط نشر مرکز منتشر شده اولین داستانی است که به شکل ویژه برای کودکان نوشته شده، بی آن که ردپایی از آموزش و اندرز در آن دیده شود و راز ماندگاری آن نیز همین است. در واقع آلیس در سرزمین عجایب یکی از نقاط عطف ادبیات کودک محسوب می شود.
در این کتاب پرفروش می خوانید که:
آلیس و خواهرش کنار جوی آبی نشسته‌اند که خرگوشی از کنار آن ها می‌ جهد. آلیس او را دنبال می‌ کند و ناگهان خودش را در لانه‌ خرگوش می ‌بیند. آن جا خوابش می‌ برد؛ در حالی که صدایی در سرش زمزمه می ‌کند: پایین. پایین. پایین تر. مدتی می‌ گذرد و آلیس داخل راهرویی پایین می ‌آید که میزی شیشه‌ ای در آن است. کلیدی روی میز است که توجهش را جلب می ‌کند. آن را بر می ‌دارد تا روی قفل تمام درهای راهرو امتحان کند که...
 

کتاب ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب به چه کسانی پیشنهاد می شود؟

کتاب عالیس در سرزمین عجایب را به تمام علاقه‌ مندان به داستان‌ های فانتزی پیشنهاد می‌ کنیم. همچنین، خرید این کتاب که در فروشگاه اینترنتی کتاب طلا با تخفیف بالا عرضه شده هم مناسب کودکان و هم بزرگسالان بوده، که با مطالعه آن، می‌توانند با آلیس همراه شوند و به سرزمین عجایب بروند.

چرا باید کتاب ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب را مطالعه کنیم؟

آلیس در سرزمین عجایب نوشته چارلز لوتویج داجسون که با نام مستعار لوییس کارول Lewis Carroll شناخته می‌ شود، علاوه بر نویسندگی، ریاضیدان، منجم و عکاس نیز بود.
کودکان برای خودشان دنیای عجیب و جذابی دارند و واقعیات را به شکل دیگری می‌ بینند. دنیایی که در آن همه چیز اسرارآمیز است و اشیاء و حیوانات قابل حرف زدن یا پوشیدن لباس را دارند و کارهای مختلفی را انجام می‌ دهند. این ذهنیت و تصور و جان‌ بخشی به اشیاء، به کودکان کمک می‌ کند تا قوه تخیل خود را قدرتمند کنند و کم ‌کم برای بزرگ شدن و پذیرفتن مسئولیت‌ های اجتماعی در زندگی خود آماده شوند. 
 

بخشی از متن کتاب ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب:

یک ثانیه نگذشته آلیس هم دنبال خرگوش پرید توی سوراخ و هیچ هم فکر نکرد بعد چطور باید از آن تو بیاید بیرون، سوراخ مثل دالانی دراز تا مسافتی مستقیم پیش می رفت و بعد ناگهان سرازیر می شد، چنان ناگهان که آلیس هنوز فرصت نکرده بود خودش را جمع و جور کند و بفهمد چی به چیست، که دید دارد در جای عمیقی مثل چاه سقوط می کند.
یا چاه خیلی عمیق بود یا آلیس خیلی یواش سقوط می کرد، چون همین طور که داشت پایین می رفت فرصت کرد دور و بر را نگاه کند و از خودش بپرسد بعدش چی؟ اول زیر پا را نگاه کرد ببیند کجا دارد می افتد، ولی زیر پایش آن قدر تاریک بود که چیزی ندید. بعد به دیواره های چاه نگاه کرد که پر بود از گنجه های ظرف و قفسه های کتاب و جا به جا نقشه ها و عکس هایی آویزان از گل میخ. 
از جلو یکی از گنجه ها که رد می شد، دست دراز کرد شیشه ای برداشت که روی برچسبش نوشته شده بود مربای پرتقال، ولی درجا پکر شد، چون شیشه خالی بود. از ترس این که مبادا آن زیر بلایی سر کسی بیاید شیشه خالی را پرت نکرد و با زحمت موفق شد بگذاردش توی گنجه ای که از جلوش رد می شد.
با خودش گفت: خب، بعد از همچین سقوطی، پرت شدن از پله که چیز مهمی نیست، اهل خانه از شجاعتم چه برقی بپرانند. اگر از پشت بام هم بیفتم جیکم در نمی آد، که حرف چندان بی ربطی هم نبود.