چه کسی پنیر مرا جابجا کرد؟

کتاب چه کسی پنیر مرا جابجا کرد اثر اسپنسر جانسون که توسط نشر اختران به چاپ رسیده دارای روش های شگفت ‌انگیزی می باشد که زندگی و کار شما را متحول می کند. این اثر، بینشی به شما می دهد که در پیشرفت شما در زندگی موثر است.
در ابتدای این داستان، با گروهی از هم کلاسی ها آشنا می شوید که هرکدام درباره سرنوشت خود صحبت می کنند. در بین این صحبت ها، یکی از بچه ها از داستانی می گوید که معتقد است این داستان باعث شده تا مسیر زندگی اش تغییر کند و داستان را برای دوستانش تعریف می کند:
داستان درباره دو موش و دو انسان به نام های اسنیف و اسکوری، هم و هما می باشد که در یک هزارتو زندگی می کنند و هرروز به جست و جوی پنیری می روند. این چهار شخصیت برای نشان دادن قسمت های ساده و پیچیده درون ما، بدون توجه به سن، جنس، نژاد یا ملیت در نظر گرفته شده است. 
اسپنسر جانسون با این تمثیل مفهومی را بیان می‌کند: ما از هر بعد وجودی خود که استفاده کنیم باز هم اشتراکاتی با دیگران داریم و نیاز داریم تا راه خود را از همه پیچ‌و خم‌های زندگی پیداکنیم و زمان‌های حساس تغیییر را در زندگی‌مان بشناسیم.

کتاب چه کسی پنیر مرا جابجا کرد به چه کسانی پیشنهاد می شود؟

انسان‌ هایی که به دنبال اصولی برای زندگی بهتر و موفق تر هستند و کسانی که خود را گرفتار موقعیتی سخت کرده اند با خواندن این کتاب که در فروشگاه اینترنتی کتاب طلا با تخفیف ویژه عرضه شده، متوجه خواهند شد که نباید زندگی را برای خود سخت بگیرند و یا از تغییرات در زندگی خود هراس داشته باشند، زیرا تغییرات در زندگی راهی برای رسیدن به موفقیتی جدید است.

چرا باید کتاب چه کسی پنیر مرا جابجا کرد را مطالعه کنیم؟

کتاب چه کسی پنیر مرا جابجا کرد اثر اسپنسر جانسون Spencer Johnson کتابی روانشناسی و انگیزشی است. با مطالعه این کتاب در می یابیم که جهان اطراف ما همواره در حال تغییر است و ما باید تغییرات را بپذیریم. همچنین با خواندن داستان این کتاب پرفروش یاد می‌ گیریم که، مسائل مختلف را بیش از حد برای خودمان جدی و سخت نگیریم و چگونه خود را سریع ‌تر با تغییرات وفق دهیم و بهترین تصمیم ممکن را بگیریم، تا هر تغییری در نهایت به سود ما تمام شود.

بخشی از متن کتاب چه کسی پنیر مرا جابجا کرد:

روزی روزگاری در سرزمینی دوردست، چهار شخصیت کوچولو زندگی می کردند. آن ها همه درون یک هزار تو در جست و جو پنیری برای خوردن و لذت بردن از آن به این سو و آن سو می دویدند. دو تا از آن ها موش هایی بودند به نام های اسنیف و اسکری و دو تای دیگر، آدم کوچولو هایی بودند به نام های هم و ها، که جثه شان به اندازه موش بود اما ظاهر و رفتارشان بسیار شبیه مردم امروزی و عادی بود. کارهای آن ها را خیلی ساده می شد به خاطر اندازه کوچکشان نادیده گرفت. اما اگر دقت و توجه کافی می شد، چیزهای بسیار حیرت آوری کشف می شد.
هر روز موش ها و آدم کوچولوها وقتشان را در هزارتو صرف جست و جوی پنیر مورد علاقه شان می کردند. موش ها اسنیف و اسکری، فقط یک مغز ساده جونده داشتند، اما غرایزشان به خوبی عمل می کرد. آن ها طبق معمول دائما دنبال پنیر سفت و خوش خوراکشان می گشتند. آدم کوچولوها، یعنی هم و ها، از مغزشان که مملو از عقاید و احساسات بود، برای یافتن پنیری استثنایی و نمونه که اعتقاد داشتند آن ها را خوشحال و موفق خواهد کرد، استفاده می کردند.
هر چهار تا، علی رغم تفاوت های بسیار زیادشان، یک وجه اشتراک داشتند. هر روز صبح همه آن ها لباس های ورزشی شان را می پوشیدند، کفش های کتانی شان را به پا و خانه های کوچکشان را ترک می کردند. و به سرعت در جست و جوی پنیر دلخواهشان وارد هزارتو می شدند. هزارتو اتاق های تو در تو و راهروهای پیچ در پیچی داشت که در بعضی از آن ها پنیر خوشمزه یافت می شد. اما گوشه های تاریک و بن بست هایی نیز بود که به جایی راه نداشتند و امکان گم شدن در آن ها وجود داشت. هزارتو برای آن هایی که راهشان را پیدا می کردند پر از اسراری بود که باعث می شد از زندگی شان بیشتر لذت ببرند.
 موش ها، اسنیف و اسکری، برای پیدا کردن پنیر از روش ساده آزمون و خطا استفاده می کردند. آن ها به یک راهرو می دویدند و اگر آن جا را خالی می یافتند می شدند بر می گشتند و وارد راهروی دیگری می شدند. آن ها راهرو های خالی از پنیر را به یاد می آوردند و به سرعت به مکان های جدید می رفتند...