جسارت امید

کتاب جسارت امید اثر باراک اوباما که توسط انتشارات نگاه به چاپ رسیده تاریخ انسان‌ های جسور را به خاطر می ‌سپارد. انسان ‌هایی که تغییر ایجاد کرده‌ اند. انسان‌ هایی که باور داشته‌ اند باید برای خواسته ‌هایشان بجنگند. حتی اگر این خواسته ‌ها دور از ذهن به نظر برسند. 
شاید روزی که میشل اوباما اولین بار باراک اوباما را به عنوان کارآموز وکالت در دفترش ملاقات کرد. می‌ دانست که او وکیل بزرگی می‌شود. اما هرگز به ذهنش نمی‌رسید دو دهه بعد این مرد، نخستین رئیس‌ جمهور سیاه ‌پوست ایالات متحده خواهد شد. 
باراک اوباما کتاب جسارت امید را پیش از کاندیدا شدن برای ریاست جمهوری آمریکا نوشت. این کتاب پرفروش دیدگاه ‌های این سیاست ‌مدار آمریکایی درباره‌ مسائل مختلف را به خواننده ارائه می ‌دهد.
 

کتاب جسارت امید به چه کسانی پیشنهاد می شود؟

کتاب جسارت امید که در فروشگاه اینترنتی کتاب طلا با تخفیف بالا عرضه شده دومین کتاب باراک اوباما است. این کتاب اولین ‌بار سال ۲۰۰۶ در آمریکا منتشر شد. خرید کتاب و مطالعه آن برای افرادی که علاقه مند به دانستن سرگذشت باراک اوباما هستند، می تواند جذاب باشد.

چرا باید کتاب جسارت امید را مطالعه کنیم؟

کتاب جسارت امید اثر باراک حسین اوباما Barack Hussein Obama با روایتی جذاب و طنزی غافلگیر کننده، دوران پرفراز و نشیب حضور خود در مجلس سنای آمریکا و جزئیات زندگی اش را روایت می کند. باراک اوباما در کتاب جسارت امید، این موضوع را مورد بررسی قرار می دهد که چگونه می توان از ورای اختلافات به مسائل نگاه کرد و مشکلات به ظاهر حل نشدنی را از سر راه برداشت.

بخشی از متن کتاب جسارت امید:

همسرم به شما خواهد گفت که من طبعا در مورد بسیاری چیزها آشفته نخواهم شد و از کوره به در نخواهم رفت، وقتی می بینم که دو نفر در تلویزیون مشغول فحاشی به من هستند، آن ها را چندان جدی نمی گیرم. به خودم می گویم، شغل این ها ایجاب می کند چنین حرف هایی را بزنند تا شمارگان فروش کتابی چیزی بالا برود و بعد البته از خود می پرسم چه کسی حاضر است شب خود را با گوش دادن به این نق نقوها خراب کند. 
وقتی که دموکرات ها در موقعیت های مختلف نزد من می آیند و با اصرار می گویند که ما در بدترین دوران سیاسی زندگی می کنیم، که فاشیسم خزنده ای چنگالش را بر گلومان می فشارد، آن ها را از حال و روز آمریکاییان ژاپنی تبار در زمان روزولت آگاه می کنیم و زمان جان آدمز را به یادشان می آورم که قانون Alien and Sedition حکم فرما بود. یا از یکصد سال لینچ در دوران زمامداری رئیس جمهورهای مختلف یاد می کنم و می گویم که آن زمان ها بی شک روزگارهای بدتری بوده اند. 
وقتی در مهمانی های شام از من می پرسند که چه گونه می توانم در اوضاع سیاسی کنونی فعالیت کنم، که هر روز در معرض حملات شخصی و مبارزات منفی قرار داشته باشم، برایشان از نلسون ماندلا، الکساندر سولژنیتسین و یا آدم هایی که در چین یا مصر زندانی هستند میگ ویم و یادآور می شوم که فحش و فحش کاری در مقایسه با شکنجه و زندان، چندان هم معامله بدی نیست.
با این همه از افسردگی ایمن نیستم و مثل بسیاری آمریکاییان نمی توانم این فکر را از خود دور  کنم که دموکراسی ما بسیار پریشان شده و به راه خطا رفته است.