هنر عشق ورزیدن

کتاب هنر عشق ورزیدن اثر اریک فروم که توسط انتشارات مروارید منتشر شده نشان داده می دهد که عشق احساسی نیست که هرکس، صرف نظر از مرحله بلوغ خود، بتواند به آسانی به آن گرفتار شود.
بسیاری از افراد نمی توانند عشق را در زندگی شان به سطحی مطلوب و شایسته برسانند و علاقه ای را تجربه کنند که از بلوغ فکری، خودشناسی و شجاعت سرچشمه گرفته باشد. مانند هر هنر دیگری، عشق نیز نیازمند تمرین و تمرکز و البته درک و بینشی درست و واقعیت محور است. روانکاو برجسته و شناخته شده، اریک فروم، در این اثر کلاسیک به کاوشی در تمام جنبه های عشق دست می زند و علاوه بر تشریح برداشت های غلط و توقعات بیش از اندازه بالا در رابطه ای عاشقانه، انواع و اقسام این احساس حیاتی در بشر را مورد بررسی قرار می دهد: عشق افلاطونی، عشق شهوت آمیز، عشق به خویشتن، عشق به خدا و عشق والدین نسبت به کودکان.
کتاب پرفروش هنر عشق ورزیدن، کتابی است درباره این که چطور باید عشق ورزیدن را به عنوان یک هنر یاد بگیریم؟ نویسنده در شروع تاکید می ‌کند که اول از هرچیز خوانندگان باید بدانند که عشق ‌ورزی هم مثل زیستن یک هنر است و برای یادگیری این هنر، باید همان راهی را پیش بگیریم که برای یادگیری هنرهای دیگری مثل موسیقی، نقاشی، نجاری، یا هنر طبابت و حتی مهندسی انتخاب کرده‌ایم.
 

کتاب هنر عشق ورزیدن به چه کسانی پیشنهاد می شود؟

این کتاب که در فروشگاه اینترنتی کتاب طلا با تخفیف ویژه عرضه شده تلاش می ‌کند خواننده را متقاعد کند، که تمام کوشش‌ های او برای عشق ورزیدن محکوم به شکست است، مگر این که: با جد برای تکامل همه جانبه شخصیت خود بکوشد تا جایی که به جهت‌ بینی سازنده‌ ای برسد. خواندن این کتاب را به دوست داران مطالب روانشناسی عمومی پیشنهاد می ‌کنیم.

چرا باید کتاب هنر عشق ورزیدن را مطالعه کنیم؟

کتاب هنر عشق ورزیدن اثر اریک فروم Erich Fromm می‌خواهد اثبات کند که اگر آدمی همسایه ‌اش را دوست نداشته باشد و از فروتنی واقعی، شهامت، ایمان و انضباط بی ‌بهره باشد، از عشق فردی خرسند نخواهد شد. در فرهنگ هایی که این صفات نادرند، کسب استعداد مهر ورزیدن نیز به ناچار در حکم موفقیتی نادر خواهد بود. اریک فروم در کتاب هنر عشق ورزیدن مهارت و توانایی عشق ورزیدن را تقویت و درعین ‌حال با اصول دقیق می‌ آموزد.

بخشی از متن کتاب هنر عشق ورزیدن:

آیا عشق هنر است؟ اگر هنر باشد آیا به دانش و کوشش نیازمند است؟ آیا عشق احساسی مطبوع است که درک آن بستگی به بخت آدمی دارد، یعنی چیزی است که اگر بخت یاری کند آدمی بدان گرفتار می شود؟ مباحث این کتاب کوچک مبتنی بر پرسش اول است در صورتی که امروز بدون شک اکثر مردم به تعبیر دوم بیشتر معتقدند.
این بدان معنی نیست که مردم عشق را مهم نمی انگارند؛ مردم تشنه عشقند، فیلم هایی که مردم درباره داستان های عاشقانه شاد یا غم انگیز می بینند، بیشمار است. مردم به صدها آواز مبتذل عاشقانه گوش می دهند، با وجود این، به ندرت کسی این اندیشه را به دل راه می دهد که در عشق نیاز به آموختن نکته ها و چیزها دارد.
اساس این رویه عجیب مقدماتی چند دارد که هر یک، به تنهایی یا همگی مشترکاً، آن را تأیید می کنند. مشکل بسیاری از مردم در وهله نخست، این است که دوستشان بدارند، نه این که خود دوست بدارند یا استعداد مهر ورزیدن داشته باشند. بدین ترتیب، مسئله مهم برای آنان این است که چه سان دوستشان بدارند و چگونه دوست داشتنی باشند.
پس راه هایی چند بر می گزینند. تا به این برسند. از جمله می کوشند تا به اقتضای موقعیت اجتماعی شان، مردمانی موفق صاحب قدرت و ثروت باشند و این در مورد مردان بیشتر صادق است. زنان بیشتر می کوشند تا با پرورش تن، جامه برازنده و غیره آراسته و جالب بنمایند. هر دو گروه سعی می کنند با رفتاری خوشایند و سخنانی دل انگیز و با فروتنی و یاری به دیگران و خودداری از رنجاندن آنان، خود را در دل مردم جای دهند.