دو قرن سکوت
-
دسته بندی : تاریخ و زندگی نامه
ویژگی های محصول
-
نویسنده :
عبدالحسین زرین کوب
-
نوبت چاپ :
سی و ششم
-
سال چاپ :
1401
-
تعداد صفحه :
384
-
نوع جلد :
گالینگور
-
قطع :
وزیری
-
وزن :
600
موارد بیشتر
نقد و بررسی اجمالی
Two Centuries of Silenceکتاب دو قرن سکوت اثر عبدالحسین زرین کوب که توسط نشر سخن منتشر شده درباره اتفاقات و شرایط تاریخی دو قرن سرزمین پارس – ایران - پس از غلبه اسلام در قرن 7 میلادی است. این کتاب از منابع ارزشمند و مهمی برگرفته شده که مربوط به حمله اعراب به ایران و تاسیس سلسله طاهریان است. همچنین رویدادهای سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و قیام های ایرانی علیه خلفای عرب در دو قرن اول هجری را نیز بیان می کند.
عبدالحسین زرین کوب در این کتاب پر فروش بحث مفصلی درباره اثرات و تغییرات دائمی بزرگ بر ادبیات، زبان، فرهنگ و جامعه پارس، در طول دو قرن پس از غلبه اسلام بر ایران، ارائه می دهد. وی فاتحان عرب را به عنوان افراد غیر متمدن، وحشی و ساده لوح در دوره سکوت ایرانیان توصیف می کند. زرین کوب تاریخ را در دوره ای از میهن پرستی ایرانی نوشت و متن آن به عنوان منبع اصلی تاریخ ایران شناخته شده است.
کتاب دو قرن سکوت به چه کسانی پیشنهاد می شود؟
این کتاب که در فروشگاه اینترنتی کتاب طلا عرضه شده مناسب کسانی بوده که قصد دارند تاریخ اسلام را از چندین زاویه بررسی کنند. با خرید کتاب شما می توانید اطلاعات جامع و کاملی از دوره های تاریخ به دست بیاورید.
چرا باید کتاب دو قرن سکوت را مطالعه کنیم؟
کتاب دو قرن سکوت نوشته عبدالحسین زرین کوب Abdolhossein Zarrinkoob، دانشمند برجسته فرهنگ، تاریخ و ادبیات ایران می باشد. کتاب دو قرن سکوت، تاثیراتی که حمله اعراب بر زندگی و احوالات ایرانیان در قرن دوم هجری گذاشته را مطرح می کند و عزت و شرف ایرانیان بعد از حمله اعراب را به نمایش می گذارد. این کتاب، تاریخی را حکایت می کند که قرن ها، پژوهشگران به آن بی توجه بوده اند.
بخشی از متن کتاب دو قرن سکوت:
در آن روزگاران که هیبت و شکوه دولت ساسانی، سرداران و امپراطوران روم را در پشت دروازه های قسطنطنیه به بیم و هراس می افکند، عربان نیز مانند سایر مردم انیران، روی نیاز به درگاه خسروان ایران می آوردند و در بارگاه کسری چون نیازمندان و درماندگان می آمدند و گشاد کار خویش را از آنان می طلبیدند. پیش از این نیز، به درگاه شهریاران ایران جز از در فرمانبرداری در نیامده بودند. پیش از اسکندر بیابان عرب، در زمره سرزمین هایی بود که به داریوش شاهنشاه ایران تعلق داشت.
از آن پس نیز، سران و پیران قوم، بر درگاه پادشاه ایران در شمار پرستاران و فرمانبرداران بودند، در دوره ای که شاپور ذوالاکتاف هنوز از مادر نزاده بود، برخی از آنان به بحرین و کناره های دریای فارس به غارت آمده بودند. اما چنان که در تاریخ ها آورده اند، وقتی شاپور به زاد برآمد، آن ها را ادب کرد و به جای خویش نشاند.
در درگاه یزدگرد، اول بزرگان حیره چون دست نشاندگان و گماشتگان ایران به شمار می آمدند و در روزگار نوشیروان، تازیان سرزمین هاماوران نیز مثل تازیان حیره خراجگزار و دست نشانده ایران بودند. بادیه های ریگزار بی آب نجد و تهامه را دیگر آن قدر و محل نبود که حکومت و سپاه ایران را به خویشتن کشاند. زیرا در این بیابان های بی آب هولناک خیال انگیز از کشت و ورز و بازار و کالا هیچ نشان نبود و جز مشتی عرب گرسنه و برهنه که چون غولان و دیوان همه جا بر سر اندکی آب و مشتی سبزه، با یکدیگر در جنگ و ستیز بودند از آدمی نیز در آن جا کس اثر نمی دید.
جز آن، بیابان های هولناک هراس انگیز بی آب و گیاه که به رنج گرفتن و نگه داشتن نمی ارزید، دیگر هرجا از سرزمین تازیان ارجی و بهایی داشت اگر از آن روم نبود در زیر نگین ایران بود و عربان که در این حدود سکونت داشتند، بارگاه خسروان را در مدائن کعبه نیاز و قبله مراد خویش می شمردند. در قصه ها هست که از شاعران عرب نیز کسانی چون اعشی به درگاه خسرو می آمدند و از ستایش شاهنشاه مال و نعمت و فخر و شرف به دست می آوردند.
| مشخصات | |
|
نویسنده |
عبدالحسین زرین کوب |
|
نوبت چاپ |
سی و ششم |
|
سال چاپ |
1401 |
|
تعداد صفحه |
384 |
|
نوع جلد |
گالینگور |
|
قطع |
وزیری |
|
وزن |
600 |
