فریدریش نیچه پیش از روی آوردن به فلسفه، کار خود را به عنوان یک فیلولوژیست کلاسیک آغاز کرد. وی در سال 1869 در سن 24 سالگی به جوان ترین فردی تبدیل شد که کرسی فیلولوژی کلاسیک را در دانشگاه بازل داشته است. فریدریش بسیاری از نوشته های اصلی خود را در دهه بعد به پایان رساند. در سال 1889، در سن 44 سالگی، دچار فروپاشی و پس از آن از دست دادن کامل قوای ذهنی خود، با فلج و احتمالاً زوال عقل عروقی شد. نیچه سال های باقی مانده خود را تا زمان مرگ مادرش در سال 1897 و سپس با خواهرش الیزابت فورستر نیچه، تحت مراقبت مادرش گذراند. نیچه در سال 1900 پس از تجربه ذات الریه و سکته مغزی درگذشت.