صد سال تنهایی

کتاب صد سال تنهایی اثر گابریل گارسیا مارکز که توسط انتشارات آریابان منتشر شده به شرح زندگی شش نسل خانواده بوئندیا پرداخته که نسل اول آن‌ ها در دهکده ‌ای به‌ نام ماکوندو ساکن می ‌شود.
در این کتاب پرفروش می خوانید که:
سرهنگ آئورلیانو بوئندیا، اولین فرزند اورسولا و خوزه آرکادیو بوئندیا است که در دهکده‌ ماکوندو به دنیا می آید، جایی که تمام اتفاقات داستان رخ می‌ دهد و شخصیتی می‌ سازد، فاقد هر گونه احساسی، بدون ترس، نفرت یا عشق و شخصیتی که بارها و بارها از مرگ می‌گریزد تا شاهدی بر تمام تغییرات و پلی بین سنت و مدرنیته باشد.
مارکز از حضور کولی ‌ها و اثری که از خودشان به جا گذاشته ‌اند، در دهکده‌ ماکوندو می‌ گوید. اعتقادات باستانی‌‌ که گاه در اثر خیال‌ پردازی‌ ها و اغراق ‌های بومیانش خرافات به نظر می‌ رسد، همه در این اثر به خوبی آشکار است. اثبات وجود عشق و قدرت پایان ‌ناپذیر آن، نکته ‌ای است که مضمون اصلی این رمان را رقم می ‌زند و بسیار چشم گیر بیان شده است.
این رمان پرفروش صدسال تنهایی از زبان سوم شخص حکایت می‌ شود. سبک این رمان، رئالیسم جادویی است. مارکز با نوشتن از کولی‌ ها از همان ابتدای رمان، به شرح کارهای جادویی آن‌ ها می ‌پردازد و شگفتی‌ های مربوط به حضور آن ها در دهکده را در خلال داستان کش و قوس می ‌دهد. ناپدید شدن و مرگ بعضی از شخصیت ‌های داستان به جادویی شدن روایت ‌ها می ‌افزاید.
 

کتاب صد سال تنهایی به چه کسانی پیشنهاد می شود؟

این کتاب که در فروشگاه اینترنتی کتاب طلا با تخفیف بالا عرضه شده داستانی است که اولین بار سال ۱۹۶۷ به زبان اسپانیایی منتشر شد.
مطالعه و خرید کتاب به دوست داران و علاقه مندان به رمان هایی که در سبک، رئالیسم جادویی هستند، پیشنهاد می شود.
 

چرا باید کتاب صد سال تنهایی را مطالعه کنیم؟

کتاب صد سال تنهایی اثر گابریل گارسیا مارکز Gabriel Garcia Marquez وضعیت جغرافیایی و آداب و رسوم بومیان سرخ پوست آمریکا لاتین را به خوبی تصویر کرده است؛ گویی آیینه ‌ای در برابر ملتش گرفته تا همه ویژگی ‌های آن‌ ها را نمایان کند. بنابر این، کسی که این اثر را می‌ خواند، اگر هم به کشورهای آمریکا لاتین سفری نداشته و یا حتی درباره آن‌ ها هیچ اطلاعی نداشته باشد، با خواندن این رمان پرفروش، حس می ‌کند آن سرزمین و مردمانش را به خوبی می ‌شناسد.

بخشی از متن کتاب صد سال تنهایی:

چندین و چند سال بعد، در لحظاتی که سرهنگ آئورلیانو بوئندیا، در برابر جوخه اعدام ایستاده و در انتظار فرمان آتش بود، به یاد گذشته های دور افتاد، هنگامی که برای یافتن یخ در یک بعد از ظهر زیبا همراه با پدرش، به دهکده ماکوندو رفت. دهکده در آن زمان، تنها بیست خانوار داشت که در کلبه های کاهگلی کنار رودخانه زندگی می کردند، جریان آب زلال رودخانه از روی سنگ هایی بزرگ، گرد و مرمرین که شباهت زیادی به تخم دایناسورها داشتند، می گذشت.
طبیعت زیبای آن منطقه به اندازه ای بکر و دست نخورده بود که حتی نامی برای بسیاری از اجسام و پدیده های موجود، برگزیده نشده بود و ساکنان دهکده، برای گفتگو درباره اجسام، با انگشت، به آن ها اشاره می کردند.
هر سال پیش از فرا رسیدن ماه مارس، کولی ها به آن ناحیه می آمدند. در اطراف دهکده چادر می زدند سر و صدا می کردند و با کوبیدن بر طبل و نواختن فلوت، ساکنان ماکوندو را به سوی خود می کشاندند و از تازه ترین اختراعات و اکتشافات با آن ها سخن می گفتند. 
از جمله اکتشافات تازه ای که به دهکده ماکوندو وارد شد، می توان به آهن ربا اشاره کرد.